Plan je bezoek

Museumdeur op een kier, 1 april: Fieke Lambert

Receptioniste en museumdocent Fieke Lambert vertelt over wat het museum voor haar betekent

Misschien gek
Maar eigenlijk heb ik in het museum niet echt een favoriet object of uitverkoren plek
Mijn plek aan de balie van de ontvangsthal is me vertrouwd
Net als de gesprekken die je er, met je collega van dienst, houdt.
Dat geldt ook voor de contacten met bezoekers, zij komen ter lering en/of vermaak
Stellen vragen over Brielle, de mooiste plekken, wandelroutes en meer waar je op inhaakt
De ouderen onder hen melden na afloop dat hun schoolkennis over de 80 jarige oorlog
Aardig is opgefrist
Kinderen houden van de zeeheldenzaal, na het spel glimt de held, de verliezer kijkt sip, hij of zij
heeft het vijandige doel op een haar na gemist
Zo heeft het museum voor ieder wat te bieden, dat is het mooie
Het valt zwaar het voorlopig zonder te moeten rooien.

Ik loop graag door de museumzalen
Met hun verschillende thema’s en daarbij horende verhalen.
Verhalen van een roemrijk of duister verleden
Van heldendom en teloorgang en de plannen die men smeedde
Zo wordt het verleden bewaard en overgedragen
De verhalen geven niet altijd antwoorden, er blijven vragen

Als je door de ogen van een bezoekende schoolklas kijkt
Wijzen de kinderen je vaak op andere dingen, fantasierijk
Dragen zij mogelijke verklaringen aan
Soms kom je met een mond vol tanden te staan.
Maar het blijft een uitdagend en waardevol samenspel
Je hoopt op blijvende interesse en museumbezoekers in de dop, dat wel

Ik sta vaak stil bij de portretten, beeltenissen van mannen en vrouwen
Speur de gezichten af, wat geven ze prijs of willen zij hun leven liever voor zich houden?
De geportretteerden zijn meest van goeden huize, de mannen laten zich daarop voor staan
Zo interpreteer ik hun houding, vragen ernaar kan je immers niet, ze hielden op te bestaan.
De gezichten van vrouwen lijken wat toegankelijker, dat kan zijn omdat ik er zelf een ben
Ik moet bekennen; ook van de meer modernere weergaven van hen ben ik fan
Je zou in hun ogen willen lezen wat leven in die tijd met hen deed
Het kaartje geeft aan waar wij hen moeten plaatsen, maar van gevoelens heeft men geen weet

Het museum geeft een gezicht aan mensen en de geschiedenis
Het verhaalt van oorlog en van vrede, waarbij het leven beter is
Het schetst hoe een land en inwoners altijd weer opstonden na heftige gebeurtenissen
Die positieve boodschap kan je niet missen!

Het museum is beheerder van erfgoed en bepleit; lever mij, van deze tijd, jullie verhalen
Ik zal ze koesteren, duiden en vertalen
Zodat ook dit verleden zichtbaar blijft, als grondlegger voor het nieuwe heden
Wat zou het mooi zijn als ze ons tonen kon wie dat heden zullen betreden

Gaande dit verhaal merk ik dat het een andere kant op is gegaan dan verwacht
Daardoor voldoe ik, onbewust, toch nog aan de gestelde opdracht
En kan met overtuiging mijn favoriet aan u voorstellen;
Ik ga voor het museum zelf, want wat weet dat veel te vertellen!

Ga naar de inhoud